پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

فرشاد مومنی که در نشست موسسه مطالعات دین و اقتصاد و با عنوان «بررسی رویکرد‌های نظری و تجربی در استقرار نظام ارزیابی صندوق‌های بازنشستگی کشور» سخن می‌گفت، با تاکید بر فوریت حل بحران این صندوق ها، این بحران‌ها را ناشی از سیاست‌هایی مانند تعدیل ساختاری اقتصاد ایران و نگاه چرتکه‌ای به این صندوق‌ها دانست و از فساد و مدیران نالایق در این صندوق‌ها انتقاد کرد. وی بیان داشت که در نظام تصمیم گیری ما افرادی هستند که شخصا آدم‌های محترمی هستند، اما صلاحیت تخصصی در زمینه اقتصاد توسعه ندارند. استاد اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی گفت، در شبکه‌های مجازی نطق قدیمی آقای رییس جمهور فعلی را می‌بینیم که می‌خواهد به دولت قبلی طعنه بزند و خطاب به دولت قبل می‌گوید «شما کاری کردید که قیمت دلار به ۵ هزار رسیده است»، ولی الان وقتی قیمت دلار را می‌بیند، چه حالی می‌شود؟ گزارش بدهد که چه تحویل گرفته، چه وعده داده و کارنامه اش چیست؟ شرم نمی‌کنند و راحت می‌گویند که از افزایش نرخ ارز سود نمی‌بریم و نقشی در آن نداریم.

ادعا می شود که بنا بر دلایل عدیده بین منابع درامدی و حوزه های هزینه ای سازمان هدفمندسازی یارانه ها ، ناترازی وجود دارد. ناترازی که باعث ایجاد کسری بودجه حداقل ۲۳۰ هزار میلیارد تومانی در سال ۱۴۰۳ خواهد شد؟ اما کسی حرفی از این نمی زند که یک جای این داستان و ماجرا واقعا می لنگد. داستان سازمان هدفمندسازی یارانه ها ، داستانی جالب است. سازمانی چون قوطی خیارشور درب بسته با کمترین مراودات با بیرون و تمایل بسیار پائین به شفاف سازی وضعیت هزینه درآمد خود. سازمانی که حدود یک دهم بودجه کشور بدان اختصاص دارد با این سر و وضع فاجعه بار در نوعی حیات خلوت مدیریتی ، اداره می شود؟! پرداخت عمومی یارانه ها ( بی خاصیت ترین کار قابل تصور در اقتصاد یک کشور)، کم توجهی مفرط به بحث قاچاق بعضا سازماندهی شده مرزی از کالاهای دارای یارانه ، دولا پهنا حساب کردن خدمات ناقص با مردم ( بدلیل بهره وری پائین تولید ) و منت گذاری بر مردم برای پرداخت یارانه پنهان و مواردی از این دست، بخشی از دست پخت مدیران عزیز ، ذی نفعان و ذی مدخلان مرتبط با این سازمان است.بنظر می رسد که در دولت سیزدهم هم شاهد تداوم همان سیاست ها و عدم شفافیت ها در سازمان هدفمندسازی یارانه ها باشیم. منابع درآمدی با انبوهی از ابهام مواجه است. منابع مصرفی و هزینه ها هم همین طور. نوعی بی انضباطی مالی و عدم برنامه ریزی موثر در حال دنباله گیری است و نکته خنده دار داستان اینکه، کسی نمی داند واقعا چند نفر در کشور یارانه می گیرند و چند نفر نمی گیرند. آیا لازم نیست همانند سایر کشورها ، سایتی تاسیس شود و در آن لیست کدملی افرادی که یارانه می گیرند و لیست کد ملی افرادی که یارانه نمی گیرند، قید گردد. اگر این کار کوچک انجام نمی شود، آیا حق داریم پذیرای شائبه ها و شایعات باشیم؟ 

نمایشگاه‌دار‌ها ترجیح می‌دهند خودروی خارجی لوکس بفروشند و نه خودروی خارجی خانواده. ممنوعیت واردات و قوانین متغیر، نوسانات نرخ ارز و نوسانات تصمیم‌گیری، همه دست به دست هم داده و برای خودرو حباب قیمتی به وجود آورده است. هر چه این خودرو خاص‌تر و لوکس‌تر باشد، یا به قول نمایشگاه‌داری هر چه خودرو خارجی‌تر باشد، حباب قیمتی‌اش هم بزرگ‌تر است؛ بنابراین سود بیشتری نصیب دست‌اندرکاران فرایند واردات (از ثبت سفارش تا ترخیص و حمل و نمایشگاه و فروش) می‌شود؛ بنابراین روشن است که نمایشگاه‌دار ترجیح می‌دهد مثلا بجای یک دستگاه تویوتا کرولا با حباب قیمتی ۱/۵ میلیارد تومان، یک تویوتا لندکروز بفروشد با حباب قیمتی ۸ میلیارد تومان! نکته تاسف بار دیگر داستان که خبرنگار محترم انصاف نیوز بدان توجه نکرده، این است که برخی از نمایشگاه‌ها وظبفه پولشویی و تطهیر پول‌های کثیف (قاچاق اشیای عتیقه، مواد مخدر با تاکید بر شیشه و.)، را عهده دار بوده و نمایشگاه پوششی قانونی برای ورود موفق این پول به اقتصاد است. موضوعی که مسلما نهاد‌های امنیتی کشور خوب می‌دانند از کدام گوشه اش صحبت می‌کنیم. بعنوان نمونه، فروش صوری خودرو‌های خاص یا خودرو‌های سنگین تحت مالکیت فرد طلبکار (بله فروش ظاهری خودروی سنگین فرد طلبکار به فرد بدهکار بشکل قولنامه‌ای یا انتقال سند و بعد وکالت دادن بجای رد و بدل شدن خودرو)، با قیمت نجومی و بیش اظهار شده، جابجایی پول و پاره کردن قولنامه دست خریدار و یا اگر سند رده شده باشد، وکالت دادن خریدار به فروشنده برای دخل و تصرف در عین و منفعت مال. به همین سادگی و راحتی.

فرشاد مومنی، اقتصاددان و رئیس موسسه دین و اقتصاد در نشست دانایی و توسعه و رونمایی از کتاب اندیشه بی‌خانمان می‌گوید که در واقع همه چیز در جامعه ما دفرمه و از ریخت افتاده است. حال سوال این است که چرا چنین اتفاقی رخ داده است. پاسخ مشخص است، زیرا این امر در کادر نظام حیات جمعی دیده نشده یا نخواسته که دیده بشود. در چنین شرایطی سیاستگذاری اقتصادی ما شبیه انتخابات برگزار کردن ما می‌شود. به همبن دلیل رضاقلی دغدغه دارد که چرا این علوم کارکرد ندارند. این به این معنا نیست که اصحاب علم درک ندارند که چه اتفاقی رخ داده است بلکه آنچنان هویت جمعی پیدا نمی‌کند که اثربخشی داشته باشد. اگر حکومت بخواهد رابطه خود با مردم را در استاندارد ۲۷۰ سال پیش نگه دارد نمی‌توان دانش‌بنیان شد، این را رضاقلی در کتاب سراب گرایی صنعتی در جامعه قبایلی ایران و ضرورت در مرکزیت قرار گرفتن علم و فناوری در توسعه، بیان کرده بود. دوستانی که به نسل من می‌گویند که تو هم آن زمان انقلاب بودی پس باید عذرخواهی کنید به آن‌ها توصیه می‌کنم که کتاب تاریخ بی خردی خانم باربارا تاکمن را بخوانند. در این کتاب، پنج نفطه عطف تاریخ بشر را بررسی کرده و تصریح دارد که عادی‌ترین انسان‌های تاریخ، واقعیت را درک می‌کردند، اما در ساختار قدرت حاکمان موضوعات دم دستی ساده را درک نکرده بودند. فردی عذرخواهی بکند با نکند بیشتر سطح فهم خود را از پدیده انقلاب اجتماعی منعکس می‌کند. ضمن اینکه گره‌ای هم با عذرخواهی من باز نمی‌شود. شبیه موضوعی که در مورد انقلاب مطرح می‌شود در مورد توسعه هم مطرح می‌شود. همچنانکه برخی به صراحت اعلام می‌کنند که میلی به توسعه ندارند. حیاتی‌ترین مسائل هم تا زمانی که هویت جمعی در کشور پیدا نکنند نمی‌توانند در مسیر اعتلا قرار گیرند. مساله توسعه یک مساله اجتناب‌ناپذیر است و اگر به صورت فعال و خلاق با توسعه روبرو نشویم در نتیجه سیلی خواهیم خورد. از ربع پایانی قرن بیستم کشور‌ها وارد یک مدار جدید به نام عصر دانایی شدند و انقلاب دانایی و اقتصاد مبتنی بر دانایی به مثابه یک شیوه تولید و همزمان به مثابه یک نظام حیات جمعی باید مورد توجه قرار بگیرد. کشور‌های در حال توسعه در موج اول انقلاب صنعتی فکر می‌کردند که صنعتی شدن یک امر انتزاعی بوده و صرفا با جابجایی ماشین‌آلات محقق می‌شود برای همین بر این باور بودند که دیگران ماشین‌آلات صنعتی تولید کردند و ما خریداری کرده و صنعتی می‌شویم. این در حالی است که صنعتی شدن باید در کادر نظام حیات جمعی دیده شود و تغییرات اجباری متناسب در ساخت سیاسی و اجتماعی و نظام آموزشی و ... لحاظ شود، اما، چون این نکات لحاظ نشد، جوامع به ابن روز افتادند به ترتیبی که الان حسرت دوران پیشاصنعتی را می‌خورند. یعنی گرفتاری‌ها چندین برابر شده و توانمندی پیشین را از دست دادند. این نوع طرز تفکر بود که باعث شد در بیست سال تورم کشور، سه هزار و نود درصد و نقدینگی ده هزار و دویست و پنجاه درصد رشد کند. وقتی ماجرای توسعه گره خورد باید روی دو جا متمرکز شد یکی اعتبار علمی جهت‌گیری‌های سیاستی و فرایند‌های تصمیم‌گیری و تخصیص منابع و دیگری نظام توزیع منافع. دقیق توضیح دهم که چطور به جای علم در فرایند سیاست‌گذاری و تخصیص منابع از شبه علم استفاده می‌کنند و گنجشک را رنگ می‌کنند و جای چیز دیگری قالب می‌کنند. این چه جور علمی است که یک بسته سیاستی معین در طی بالغ بر سه دهه گذشته در دستور کار نظام تصمیم‌گیری کشور قرار داشته است، اما به هیچ کدام از اهداف اعلام کرده نرسیده است و هزاران تخریب و فساد و به هم ریختگی و وابستگی ذلت‌بار و نابرابری ناهنجار را پدید آورده آما همچنان در دستور کار است و با بزک کردن جلو می‌رود. در دستکاری واقعیت و جا زدن شبه علم و دروغ و کلک و پنهان کاری واویلایی درست کردند. شما حساب کنید که در این کشور سه چهار سال است که سالنامه آماری را منتشر نمی‌کنند. نزدیک سی سال است که روند تحولات سهم مربوط به ارزش آفرینی واسطه‌گریی مالی را حذف کردند تا سلطه ربا را پنهان کنند در حالیکه ده متغیر کنترلی دیگر وجود دارد که با آن می‌توان موضوع را متوجه شد.

چهره سیاه خشکسالی‌های استان فارس از آنجا رخ عیان می‌کند که به اذعان کارشناسان؛ این استان بالاترین میزان دشت ممنوعه ایران را طی چند سال گذشته به خود اختصاص داده و بیش از ۹۵ درصد دشت‌های فارس از نظر منابع آبی ممنوعه و بحرانی هستند ( بالغ بر ۹۰ دشت استان). سیاست گذاری آبی در راستای منافع کلی کشور قرار نگرفته است. به عنوان نمونه دشت جهرم در سال‌های دهه ۴٠ شمسی با ۴۰ حلقه چاه، دشت بحرانی اعلام می‌شود در حالی که پس از شصت سال در همان دشت بالغ بر ۲ هزار حلقه چاه با سرعت مرگ آوری منابع آبی را تخلیه می‌کند. در حوضه‌های آبی رودخانه‌ای نیز موفقیت نداشته‌ایم، مثال عینی آن خشکاندن مسیر اصلی رودخانه کُر در پی سد سازی افراطی بوده است. خسارت بار‌تر از آن صرف هزینه برای دست یابی به آب ژرف و ایجاد چاه برای حصول به آن است، نتیجه عملکرد در این زمینه در استان سیستان و بلوچستان چقدر موفقیت آمیز بوده که همچنان بر تداوم ان پای فشاری می‌کنیم؟ نکته جالب در این خصوص، تائید کلی موارد توسط دکتر سلاجقه، رئیس سازمان محیط زیست کشور است.

دکتر رضا داوری‌اردکانی باور دارد متفکری که در رؤیای پدید‌آمدن عهد و عصری دیگر باشد، چه‌بسا با عصر و عهد خود مخالفت کند. بسیاری از متفکران تنها دغدغه‌شان خلق مفاهیمی بوده است تا از عهد و عصر خود فراتر رفته و به انکار وضع موجود دست بزنند. همان‌گونه که دلوز می‌گوید کار فلسفه خلقِ مفاهیم است.

حسن تیزمغز در کنگره ملی راهبردهای پیشرفت صنعت ساختمان با اشاره به همکاری با کشورهای خارجی در انتقال دانش و فناوری‌های جدید گفت به دنبال این هستیم که با مشارکت شرکت‌های داخلی و خارجی کارخانه‌های پیشرفته تولید مصالح ساختمانی را در کشورمان راه‌اندازی کنیم. وی با بیان اینکه مذاکرات با شرکت‌های چینی بهتر از سایر کشورها پیش رفته‌ است، اظهار داشت: قرار بر این است که دولت نفت بدهد تا بتوانیم در مذاکرات برای پوشش برخی از هزینه‌ها از تهاتر نفت استفاده کنیم که البته با این شرایط نفتی چشم‌انداز خوبی وجود ندارد.

«واردات ۲میلیون تن برنج با ارز ترجیحی و بخشی با ارز ۲۸ هزار و ۵۰۰ تومانی.»براساس افشاگری دو تن از نمایندگان مجلس، این میزان واردات برنج، در زمان وزارت جواد ساداتی‌نژاد اتفاق افتاده و الان هم در دوره ریاست فعلی بانک مرکزی، ثبت سفارش انجام شده و دوباره وارد می‌کند. نکته جالب توجه اینکه ، از سه سال پیش تاکنون ،پایگاه تحلیلی خبری شعار سال درخصوص مهندسی بازار برنج توسط چند برند خاص هشدار داده و گوش شنوایی در این خصوص وجود ندارد.

حزب توسعه ملی ایران اسلامی در نامه ای خطاب به قالیباف ریاست مجلس هشدار داد: فارغ از اختلافات فکری در نوع رویکرد و تأمین منافع ملی، تأملی اندک کافی است تا دریابیم برنامه توسعه هفتم بدون توجه به ملاحظات و الزامات پیش‌گفته تدوین شده است. این برنامه فاقد هدف‌گزاری مشخص است و بی توجه به ارتباط منطقی میان بخش‌های مختلف اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی و مشکلات ساختاری موجود در این بخشها تهیه شده است. این برنامه در بهترین ارزیابی صرفاً حاوی مجموعه‌ای از آرزوها و خواست‌های خوب و عاری ازهرگونه اولویت‌بندی است که هیچ تناسبی با امکانات و مقدورات و محدودیتهای کشور ندارد.

اردشیر دادرس رئیس انجمن «سی ان جی» ایران مدعی است که، ممانعت روسیه از برداشت گازی ایران در میدان سردار جنگل از جمله عوامل ایجاد «ناترازی تولید و مصرف گاز» در کشور است . اردشیر دادرس روز سه‌شنبه ۱۲ دی، با انتقاد از «سوء مدیریت و بی‌تدبیری» مقامات دولتی و مدیران نفتی ، ایران را بزرگترین تخصیص‌دهنده یارانه گاز در جهان خواند و گفت: «روسیه اجازه نمی‌دهد ایران از هشت حلقه چاه میدان گازی سردار جنگل در دریای خزر، گاز برداشت کند. منتظر دریافت توضیحات وزارت نفت و یا شرکت ملی گاز هستیم.

حسین مرعشی در کنفرانس خبری خود بیان داشت که، شرایط کشور خوب نیست و کشور با ابرچالش‌هایی چند مواجه است. امسال پنجمین سالی است که کشور تورم بالای ۴۰ درصد را تجربه می‌کند. مشکلاتی از قبیل کسری بودجه، ناترازی بانک ها، عدم تعادل بین درآمد و مصارف صندوق‌های بازنشستگی، مشکلات مربوط به خشکسالی و آب، کمبود گاز (مصرف ۷ درصد بیشتر شده و تولید سه درصد کمتر)، مازوت سوزی، توقف بخشی از تولید به دلیل عدم تعادل تولید و مصرف برق وجود دارد. از دیدگاه ما راه حل مسائل کشور، راه حل انقلابی نیست، راه حل مسائل کشور قهر با مسائل سیاسی، تن دادن به راهکار‌های انقلابی و دعوت مردم به خیابان نیست، بلکه مسیر تغییر در راه حل‌های اصلاحی بوده و کشور به اصلاحات در ساختارها، مدیریت، سیاست‌ها نیاز دارد. باید از امور فنی و اجرایی کشور سیاست زدایی شود. ظلمی بزرگی است که برخی دولت‌ها همه مسائل فنی و اجرایی را سیاسی کرده اند. اگر پست‌های سیاسی از پست‌های اجرایی و فنی تفکیک نشوند، نمی‌توان انتظار داشت کشور در مسیر بهبود قرار گیرد.

طی چند وقت اخیر بدلیل بروز مشکلات در انتقال نهاده های دامی از بنادر جنوبی به سطح کشور مباحثی درسطح رسانه های کشور توسط مقامات مسئول این حوزه مطرح شده که عموما با واقعیت های بیرونی کشور همخوانی ندارد لذا به جهت تنویر افکار عمومی نگارنده این سطور بر آن شد که مطالبی هر چند مختصراز شرایط واقعی امروز کشور در خصوص حمل و نقل جاده ای را ارائه کند .

باید از ضعف نهاد‌های نظارتی و بازرسی کشور واقعا به خدا شکایت ببریم و پناهنده بشویم. چند سال است که در خصوص بهره وری حدود ۱۷-۲۰ درصدی در وزارت نیرو داد می‌زنیم و حنجره پاره می‌کنیم، انگار نه انگار. می‌دانید چرا، چون دستگاه نظارتی و بازرسی درست و حسابی نداریم که چوب در استین مدیران کم لیاقت مفت خور رانتی فیش آخر ماهی کند. حال خبر می‌رسد که رئیس جمهور هم گویا با ما هم دغدغه شده است. اما راحت بگوییم جناب رئیسی، با وجود تذکر شما هم بعید بدانیم این تنه سنگین به خودش زحمت جنبیدن بدهد. این‌ها عادت به تنبلی و راحت طلبی و بعضا مفت خوری کردند. باید چوب نظارت و بازرسی و برخورد قضایی و حقوقی را تشدید نمود. وزارت نیرو، پاکسازی مدیریتی خصوصا در سطوح میانی، نیاز دارد.

سیدرضا نورانی رئیس اتحادیه ملی محصولات کشاورزی با اشاره به اینکه بدون برنامه و هدف برخی محصولات کشاورزی را صادر می‌کنیم، گفت، باید ابتدا آمار دقیقی از تولید و مصرف داخل داشته باشیم و سپس برای صادرات برنامه‌ریزی کنیم. صادرات بی رویه نیست اما وقتی الگوی کشت نداریم، آمار دقیقی از تولید و تقاضای کشور وجود ندارد صادرات با بی برنامگی و بدون هدف انجام می‌شود. بر اساس توضیحات ، به راحتی مشخص می شود که وزارت جهادکشاورزی می بایست با قید فوریت درخصوص ارتباط چهارگانه الگوی کشت و ظرفیت تولید ، میزان نیاز داخلی ، میزان و زمان صادرات محصولات مازاد و در نهایت بحث وضعیت ذخیره سازی ها برای تنظیم بازار ، توضیح عمومی داده و از عملکرد خود دفاع کند.

سال های سال است که پایگاه تحلیلی شعار سال روی دو موضوع قیمت گذاری تعرفه برق و روش های افزایش بهره وری و راندمان تولید و مصرف برق، با وزارت نیرو دچار چالش های بنیادین است. وزارتی که روابط عمومی خواب الود دارد و هیچ حرکت و صدایی هم از مشتی حقوق بگیر کم خاصیت و پرخاصیت، شنیده نمی شود( داداشی ها حتی یک حرکت هم نمی کنند که نگران خدای ناکرده مرگ شان نباشیم). یکی از محورهای چالش و پیشنهاد اصلاحی ارایه شده ، ساماندهی وضعیت کولرهای ابی کشور با گرید مصرف انرژی وحشتناک است. پایگاه تحلیلی خبری شعار سال، پیشنهاد داده بود که می توان در کوتاه مدت ، بجای دغدغه مندی برای تامین هزینه نیروگاه سازی ، تمرکز را روی کارگاه ها و کارخانجات تولید الکترو موتور قرار داد و استاندارد اجباری گرید A و B را با رویکردی حمایتی ، دنباله گیری کرد. همچنین پیشنهاد شده بود همانند جااندازی لامپ کم مصرف ، الکترو موتورها را با نصب رایگان و فروش اقساطی، در اختیار شهروندان قرار دهند. خبر می رسد که حتی محرابیان بعنوان مدیر ارشد این وزارتخانه، دغدغه مند برای اجرای این طرح شده است.

اتاق بازرگانی و صنایع و معادن تهران با انتشار گزارشی با عنوان «بررسی چالش‌ها و مسائل ناترازی گاز» هشدار می‌دهد: «وابستگی بسیار زیاد تولید برق در کشور به گاز طبیعی، زنگ خطر بسیار بزرگی است، زیرا محدودیت در تأمین منابع گازی، تاب‌آوری صنعت برق را به‌طور محسوسی کاهش داده است و قطعی گاز در کشور، منجر به قطعی‌های بیشتری در برق خواهد شد و تولید بخش صنعت را با مشکل مواجه خواهد کرد.

مسلم موسوی رئیس انجمن انرژی‌های تجدیدپذیر ایران مدعی است که ۸۵ درصد ظرفیت نیروگاه‌های کشور، حرارتی هستند (انواع نیروگاه شامل حرارتی، آبی و بادی و خورشیدی شده و نیروگاه‌های حرارتی، خود به انواع بخاری، گازی، سیکل ترکیبی و هسته ای، تقسیم بندی می‌شوند). ادعا شده نیروگاه حرارتی کشور بطور متوسط راندمان ۱۹ درصدی دارد و در واقع ۸۰ درصد سوخت را هدر می‌دهند. در کنار هدر دهی سوخت، حجم بالای آب استفاده کرده و تولید آلودگی هم می‌کنند و در نهایت در شبکه انتقال هم، بخش زیادی از برق تولید شده، هدر می‌رود. از طرف دیگر باید توجه داشته باشیم که میزان مصرف سوخت نیروگاه‌های حرارتی کشور ۲۳ میلیارد مترمکعب گاز (معادل سازی در قالب ارزش حرارتی لیتر مازوت و گازوئیل با متر مکعب گاز و هم واحدسازی سیستم اندازی گیری در قالب مترمکعب گاز) توسط نیروگاه‌های بحاری مصرف می‌شود، ۴۲ میلیارد مترمکعب توسط نیروگاه‌های گازی استفاده می‌شود. نیروگاه‌هایی نظیر نیروگاه ری داریم که بالای ۴۰ سال عمر داشته و راندمان ۱۶ درصد دارد (نیروگاه سیکل ترکیبی حداکثر ۶۰-۵۵ درصد راندمان دارند و با ۴۰ درصد عدم استفاده مواجه هستیم). از نظر میزان مصرف آب، بیشترین میزان مصرف را در نیروگاه‌های بخاری داریم. بطور متوسط سه لیتر برای هر کیلو وات ساعت برق تولیدی مصرف می‌شود. در سیکل ترکیبی‌ها و گازی ها، مصرف آب به نصف می‌رسد و حدود یک و نیم لیتر می‌شود (بطور متوسط یک لیتر آب برای تولید یک کیلو وات ساعت تولید برق در شرایط خوشبیتانه در نیروگاه‌های حرارتی). این‌ها بخشی از واقعیت مربوط به صنعت نیروگاهی ما هستند. این متن می تواند از نظر برخی از آمار و ارقان دارای دیدگاه متفاوت باشد، لذا منتظر دریافت توضیحات وزارت نیرو، توانیر یا هز ذی نفع و ذی مدخلی برای اصلاح و تنویر افکار عمومی هستیم.

در یک دهه گذشته انقلابی به نام «تولید گلخانه‌ای محصولات کشاورزی» در سطح جهان به ویژه در کشورهای با منابع آبی محدود مانند ایران رخ داد که اهدافی چند برای آن ترسیم شده است: افزایش تولیدات کشاورزی، استفاده بهتر از منابع آبی و ارتقای بهره‌وری آب، کاهش قیمت تمام شده محصولات کشاورزی، ارتقای فناوری تولید، تولید در محیط کنترل شده و خارج از فصل، کاهش ریسک تولید کشاورزی، استفاده از زمین‌های درجه ۳ و ۴ و آزادسازی زمین‌های درجه ۱ و ۲ برای تولید محصولات اساسی، ارتقای فرایندهای بازاریابی محصولات کشاورزی و جهت‌گیری برای ورود به بازارهای جهانی و حفظ آن.

مرکز آمار شکاف قیمتی ۱۲ محصول کشاورزی را بررسی کرده که ۹ محصول با افزایش شکاف قیمتی مواجه شده است. شکاف قیمت از تقسیم «تفاوت متوسط قیمت تولید و مصرف» بر «میانگین قیمت تولید» به دست می‌آید. شکاف قیمتی باعث نارضایتی سمت عرضه و تقاضا شده که بیانگر نارضایتی هم کشاورزان و هم مصرف‌کنندگان است. در واقع، افزایش شکاف قیمتی نشان دهنده وجود دلال‌ها در چرخه خرید و بازار رسانی محصولات و یا سرکوب قیمت‌ها توسط دولت است. دولت می‌تواند با کاهش هزینه‌های تولید هم باعث متعادل‌تر شدن بازار شود.

به دنبال ابلاغ «شیوه‌نامه جذب سرمایه‌گذار به‌ منظور افزایش پایداری تأمین گاز طبیعی» با اولویت مشترکان عمده و نیروگاه‌ها، صنایع می‌توانند با نصب تجهیزات لازم، گاز ذخیره کنند؛ طرحی که ضمن رفع ناترازی مانع قطع گاز صنایع نیز می‌شود.